Goedemorgen! Nou ja, laat dat goede er maar vanaf. Als ik de Paashaas nu zou tegenkomen, denk ik dat hij van schrik weghopst. Ik lijk wel een zombie! Kwart over 3, toen lag het spul bij me. Vanaf dat moment had ik dus ook geen tel rust meer. Om de paar minuten vroeg er wel één of het al tijd was om op te staan, of ze vast naar beneden mochten, Valentijn deelde rond half 5 nog mede dat hij naar de kapper moet (ja weet ik, maar niet nú!) of hoe lang het nog duurde. Zucht... Ik wil sláááápen!!
Toen het eenmaal zover was, schóten ze uit bed. Compleet gebroken, doodop, ogen half open en pijn in mijn rug (want je kunt geen kant op als je tussen 2 kinderen ingeklemd ligt) naar beneden.
Gelukkig was de Paashaas me dit jaar goed gezind, dus stonden we, welliswaar (te) vroeg beneden, maar gelukkig wel binnen naar eieren te zoeken.
En dan zit je dus op 1e Paasdag véél te vroeg aan het ontbijt...
Vrolijk Pasen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten