Frankrijk

Zondagavond zijn we thuis gekomen na twee weken Zuid Frankrijk. Zucht...
Op vakantie kwamen we tot de conclusie dat twee weken vakantie effectief voor mij maar 2 dágen vakantie zijn. De eerste week moet ik nog zien te ontkoppelen, dan ben ik twee dagen relaxt en dan begint de buikpijn al, omdat het einde alweer nadert en het aftellen is begonnen (en dan hebben we het over de pre-vakantiestress die er aan vooraf gaat nog niet gehad...). Kortom, twee weken is natuurlijk heerlijk, maar veeeel te kort.
En als ik dan naar buiten kijk, denk ik alleen maar 'Wat doen we dan nu toch weer hier?'. Het is krap 14 graden en het regent heel de dag? Daar was het ruim het dubbele en ziet de hele wereld er een stuk leuker uit.
Sommige mensen vinden de Franse mentaliteit verschrikkelijk, ik hou er van (uitzonderingen daargelaten natuurlijk).
Fransozen zijn veel relaxter. Zelfs al staan ze tijdens het vakantieseizoen dagelijks in een ellenlange file, zij blijven rustig. Ook als ze rechts of links gepasseerd worden, ze, op een van de vele, rotondes gesneden worden of als er (veelal een buitenlander) voor hun de weg op schiet, blijven claxoneer- en scheldpartijen en middelvingers achterwege. En als je er gevoelig voor bent, ga je daar heel snel in mee. Zo dus ook Joep, hij is ineens niet te beroerd om iemand in te laten voegen en bij ieder zebrapad stopt hij heel galant om iedereen over te laten steken. Het is zelfs zo erg dat hij vol in de remmen schiet zodra hij in zijn ooghoeken ook maar een potentiële oversteker signaleert. Best irritant af en toe, maar galant is het wel, dat moet ik hem nageven.
De Fransozen zien er ook allemaal stuk voor stuk (uitzonderingen wederom daargelaten uiteraard) mooi uit. Vaak heel simpel, maar wel met klasse. Het is ook veel makkelijker bij 30 graden om je 's ochtends aan te kleden, maar daar kan ook zo veel meer. Sommige kleding die ik daar draag, daar zou ik hier bij wijze van spreken de deur nog niet mee open doen, want dan wordt je van top tot teen beoordeeld met een blik in de ogen die boekdelen spreekt. Dus laten we de Albert Heijn maar helemaal niet overwegen! Daar kun je wel in een kort rokje en op slippers naar de supermarkt, hier peins ik daar nog niet over! Je wordt in Zuid Frankrijk niet beoordeeld op je kleding, hooguit gecomplimenteerd. Degene die je wél bekijken, zijn de buitenlanders.
En dan wat ik helemaal zo prachtig vind: in iedere winkel, of je nu de buurtsuper binnenstapt of een winkel waar het personeel al aan het puntje van je neus ziet dat je ze écht geen omzet gaat opleveren, ze begroeten je overal met een keurige 'Bonjour madame'. Een verademing vind ik dat in vergelijking met het lompe 'hoi' dat je hier in Nederland vaak te horen krijgt als je binnen komt! Daar kunnen wij nog iets van leren!

Het moge duidelijk zijn; ik hou van Zuid Frankrijk en ik zou maar wat graag nog veel langer in Zuid Frankrijk zijn willen blijven. Sterker nog, ik zou er wel willen wonen!