Wij hebben in de tuin een afvoerputje. Zoals zo vele natuurlijk. Maar we hebben er ook kikkers in zitten...
De kinderen vinden het dus ook maar wat interessant om het putje open te maken en kikkers te spotten (waarom in hemelsnaam?). Het liefst willen ze ze er natuurlijk ook uithalen. Persoonlijk vind ik dat wat minder...
Vorige week stond Valentijn ineens binnen voor mijn neus met in zijn handen zo'n ding. Maar ja, drie keer raden wat er gebeurt als je je handen open doet om hem aan mij te laten zien... Precies, dan maakt het kreng gebruik van de gelegenheid en springt weg. En zo had ik dus een kikker onder de bank.
Joep was buiten en ik was daar ook ineens? Goh, stond ik net niet nog binnen? Op mijn 'allervriendelijkst' heb ik Joep gevraagd om die kikker even onder de bank uit te komen halen!
Vandaag hingen de kinderen weer boven het putje en tilde het rooster weer op. 'Kijk mama, kikkers!'. Ja, schat, prachtig. Doe je het rooster er weer even op??
Bbrrr!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten