E nummers. Het is er al eerder over gegaan, maar sommige zijn de moeite waard om extra aandacht aan te besteden.
Een van de nummers die je bijvoorbeeld bij voorkeur voor altijd uit je eetpatroon schrapt, is E102. En als je kinderen hebt, is het wellicht helemaal een goed idee om er eens op te letten...
E102 zorgt namelijk voor hyperactiviteit!
Mochten die bloedjes van kinderen je dus nog wel eens het bloed onder de nagels vandaan halen, zet ze even op 'rantsoen' en je zult echt waar verschil merken!
Vroeger toen ikzelf op de lagere school zat, hadden wij geen kinderen met een 'stempel' in de klas. Ja, nou er waren er echt wel een paar bij die druk(ker) waren misschien, maar van ADHD hadden we nog nooit gehoord. Nu puilen de klassen echter uit van de druktemakers (adhd'ertjes), kinderen met autisme, dyslectie of een ander soort van gedrag/'beperking' waardoor ze een stempel krijgen en een zogenaamd zorgdossier hebben.
Het is tegenwoordig bijna meer uitzondering dan regel wanneer je een doorsnee kind hebt...
Je zou kunnen zeggen dat het anno 2015 een 'hype' is, maar dat is toch niet helemaal waar.
Sinds begin jaren 80 zitten er zoveel meer additieven in onze voeding/snoepgoed, is het aanbod aanzienlijk gegroeid en daarmee de klachten...
Dus geen hype, maar realiteit ten gevolge van onze eetgewoonten! (er zullen mogelijk ook andere oorzaken aan ten grondslag liggen, maar ik beperk me hier even tot onze voeding die klaarblijkelijk toch wel een bijzonder grote rol speelt).
Maar waar ik heen wil.
Je kunt er dus in principe mogelijk zelf iets in betekenen! Hoe prettig is dat om te weten?
Het beste is natuurlijk om álle E nummers te vermijden (zie een youtube filmpje van moeder dr. Katherine Reid), maar dat is, toegegeven, best lastig. Dus is het een goed begin om de gevaarlijke te vermijden.
E102 hoort daar bij.
E102 wordt in eerste instantie Tartrazine genoemd, maar zoals de meeste nummers, heeft ook deze een aantal andere benamingen (om het makkelijk te maken...).
Onder andere:
- CI 19140
- Food Yellow 4
- Acid Yellow 23
- Amarillo
E102 is een gele kleurstof en zit in honderden voedselproducten: custardpoeder, jam, snoep, kaas, ijs, mayonaise, frisdranken, chips, snoep, vissticks, gebak, koekjes, desserts, sauzen, smaakmakers. Om er maar een paar te noemen...
Het wordt daarnaast overigens ook gebruikt als kleurstof in diverse cosmetica en textiel!
Volgens de Europese regelgeving moet tenminste 85 procent van E102 pure kleurstof zijn. De rest mag bestaan uit andere stoffen, waaronder schadelijke zware metalen als kwik, arseen, cadmium en lood. Maar ook schadelijke synthetische petrochemische stoffen als carcinogenen die petroleum, antivries en ammonia bevatten.
Sommige soorten E102 bevatten bovendien aluminium, maar dat hoeft de producent niet te vermelden (bron: Foodwatch)
Tros Radar heeft er ooit een item over gemaakt:
Andere kleurstoffen, naast E102, die in verband worden gebracht met het veroorzaken van hyperactiviteit zijn: E104, E110, E122, E124, E129.
Maar vind je het, nog, lastig om overal op te letten in de supermarkt, bedenk dan gewoon af en toe eens waar dat snoepbanaantje of die gekleurde mentos dingen die je van plan was in je eigen mond of die van je kids te stoppen, hun kleur vandaan hebben. Soms is het namelijk ook gewoon een kwestie van logisch nadenken.
Maar vind je het, nog, lastig om overal op te letten in de supermarkt, bedenk dan gewoon af en toe eens waar dat snoepbanaantje of die gekleurde mentos dingen die je van plan was in je eigen mond of die van je kids te stoppen, hun kleur vandaan hebben. Soms is het namelijk ook gewoon een kwestie van logisch nadenken.
NOTE: Een E nummer dat eveneens hyperactiviteit veroorzaakt, vooral in combinatie met E102, is E211 - natriumbenzoaat. Wellicht handig te weten, mocht je actie willen ondernemen
Meer lezen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten