Zwarte Pieten protest

Ligt dat nou aan mij of is die commotie rondom Zwarte Piet inderdaad te triest voor woorden? En daarbij, hebben we die discussie niet al eerder gevoerd?
Rascisme is inderdaad werkelijk not done (maar dan op alle gebieden, niet alleen op huidskleur), maar zelfs de kinderen die geïnterviewd worden voor het Jeugdjournaal snappen dat Zwarte Pieten alleen maar zwart zijn doordat ze door de schoorsteen komen...

En zijn de mensen die nu het hardst schreeuwen niet ook klein geweest?
Hou gewoon op! Heel de Zwarte Piet heeft niets met discriminatie te maken, gewoon alleen met een heel onschuldige fantastische traditie!

Ben benieuwd wat ze hierna uit de kast halen om over te gaan lopen schreeuwen...

Stilte retraite

Nog niet zo lang geleden ben ik met één van mijn lieve vriendinnetjes naar een stilte retraite geweest.
Een hele dag niks zeggen.
Ik hoor nu een paar mensen denken 'zou je vaker moeten doen!' en weet je wat, dat zou ik best willen.
Het was een dag waarin er van alles op yoga en meditatie gebied werd aangeboden, maar waar op sociaal gebied helemaal niks van je verwacht werd (je werd tenslotte geacht je mond te houden...).
Je onderging het gewoon allemaal in stilte. En eigenlijk was dat heerlijk. Nu heb ik wel vaker dagen dat ik niet veel zeg en alleen met mijn gedachten als ik alleen thuis ben, maar aangezien zich dan nog wel eens negatieve gedachten opdringen, zag ik er enigszins tegen op, maar het was heerlijk. Niks moeten, niks hoeven, je, overigens wel in soms de meest onmogelijke bochten wringen bij een yoga oefening (en dat voelde ik dus de dag er na...), maar verder gewoon niks.
Tijdens de lunch werd er ook niks gezegd en trok ik me even met een boek in een hoekje terug. Alleen kwam ik niet veel verder dan twee regels en toen lag ik al te snurken, zo relaxt. En ook dát kon en mocht! Gewoon overdag?! Wat een luxe.

Aan het eind van de dag was het heerlijk om weer naar huis te gaan en mijn kindjes te knuffelen.

's Avonds hadden we onze huiskamer vol staan met zo ongeveer 50 man, omdat we een borrel voor de ouders van Valentijns klas gaven, maar zelfs dat onderging ik compleet in ontspannen toestand?! Whow!
Doe mij nog een keer zo'n dag!

Efteling

'Jongens! We gaan vandaag naar een winkel, maar zijn lang weg en het is buiten, dus dikke jas aan' (geen vanzelfsprekendheid hier in huis, zelfs niet in november...).
Zodra we het Eftelinghotel passeren en ze ons vragend (en hoopvol) aankijken roepen we 'verrassing!' En dat was het! Met twee superblij huppelende jongetjes bewegen we ons naar de ingang.
Onze kinderen hebben vandaag lekker een dag vrij en aangezien de AH kaarten op moesten, leek het een goede dag om te gaan. Maar je weet het bij de Efteling nóóit. Maar we hadden vette mazzel! Super mooi weer. Koud, maar de zon scheen lekker. En daarbij, het was rustig!! We konden werkelijk overal zo doorlopen. Hoe luxe!!
Valentijn wilde ook in de python... Voor de eerste keer mocht dat, want hij was groot genoeg. Ik (jawel!) ging vrijwillig met hem mee (moment van verstandsverbijstering, want ik vind dit soort dingen dus gewoon echt te eng).
Na een flinke wandeling (je zult er stilstaan, omdat er tig wachtenden voor je staan!) kwamen we boven aan. Valentijn zag het niet meer zitten en wilde terug (en geloof me, ik ook!). Maar nu waren we er, dus gaan met die banaan (zei zij stoer...).
En daar gingen we... Allebei stevig in de gordel gingen we bijna verticaal hand in hand naar boven. Om het luchtig te houden en in de hoop dat Valentijn niet volledig in paniek zou raken, begon ik over het prachtige uitzicht. 'En dan gaan ze zo heel hard naar beneden' (er achteraf over schrijven maakt zelfs al dat de zenuwen weer door mijn lijf gieren... Waar ben ik aan begonnen?!). Maar terwijl ik zo hard in zijn handje kneep dat ik het bijna verbrijzelde en mijn stembanden uitprobeerde, zat hij eigenlijk heel relaxt naast me. Geen kick?? Hij kneep niet eens in mijn hand??
Jemig wat was ik blij dat het voorbij was! Terwijl mijn kleine held vrolijk naar papa en broerlief huppelde, probeerde ik mijn zwabberbenen onder controle te krijgen en hoopte ik vurig dat ik niet de rest van de dag last zou blijven houden van dat draaierige gevoel in mijn hoofd en die maag in mijn strot!
'Ik heb niet gegild, mama wel!' was het eerste dat hij tegen Joep en Olivier zei. Ja ja ja...
Maar buiten de python was het een topdag! Wat een mooi weer! Wat een mooi park! Wat een feest!

Glow

Van 9 tot en met 16 november is dit jaar Glow Eindhoven. Een evenement waarbij kunstenaars licht- en designtoepassingen laten zien door gebruik te maken van allerlei bekende en onbekende mediatechnologieën. Dit jaar was de eerste keer dat wij het bezochten. Morgen zijn de kinderen vrij, dus niet erg dat ze wat later in bed liggen (alsof ze dan uitslapen. Ha! Keep on dreaming!)
Eerst langs de McDonalds (waar we de rest van de avond last van hebben gehad...) en toen door naar Eindhoven down town.
Heel de dag heeft het werkelijk aan een stuk door geregend, dus ik had er een hard hoofd in, maar eenmaal in Eindhoven was het droog. Helemaal goed! Droog, druk en gezellig. Veel gezien, het één mooi, het ander minder, maar dat is natuurlijk heel erg persoonlijk.
Valentijn viel in katzwijm bij het eerste het beste pand dat we passeerde: een prachtig kantoorpand, alleen.... dat pand deed niet mee, was gewoon verlicht zoals iedere andere avond!
Eén van de dingen die ik mooi vond waren de verlichte oude herenhuizen (die wel meededen aan het evenement!) en de doeken waar verschillende kleuren lampen op gericht stonden en waar je dus foto's zoals hierboven mee kon maken.
Buiten dat was het vooral heel gezellig.

Spijkerbed

Joep heeft een of andere seminar gehad. Hij komt thuis met een tas vol reclamemateriaal en een pakket. En iets dat ingepakt zit werkt als een rode lap op onze kinderen (ze krijgen namelijk nooit iets...), dus ze springen er bovenop (niet handig in dit geval overigens...).
'Wat is het papa?'.
'Dit is voor mama!'
- O -
Als de kinderen het uitgepakt hebben komt er een soort matras tevoorschijn dat in mijn beleving nog het meest weg heeft van een spijkerbed?! Als ik mijn hand er op leg, worden mijn vermoedens bevestigd en verandert mijn hand bijna direct in een vergiet (en krijgt de uitspraak 'gat in je hand' ineens een héél andere betekenis!). Zo! Echt scherp!
Goh, leuk schatje... Wil je me soms iets vertellen? Zitten de scheidingspapieren soms aan de achterkant geplakt?
Maar nee, dat was toch gelukkig niet het idee. Dit is blijkbaar het nieuwste van het nieuwste, een soort acupressuur mat en blijkt erg goed te zijn bij spier- en gewrichtsklachten. ´Regelmatig gebruik helpt tegen spier- en gewrichtspijnen, vermindert stress en verzacht slapeloosheid´ zegt de begeleidende brief.
Yeah right!
De leukste zin uit de brief is overigens de volgende ´Gebruik van de mat is 100% veilig´. Haha, grapjassen.
Ik ben duidelijk nog niet overtuigd, dus mij niet gezien.

Inmiddels zijn we een paar dagen verder en nu wil het geval dat mijn nek en rug wel een klein beetje vastzitten...
Zal ik? Ik ben alleen thuis en niemand hoeft het te weten. Toch...

Roar - Katy Perry

Het nummer 'Roar' van Katy Perry, heerlijk!

Als het even je dag niet is, omdat het slecht weer buiten is of omdat je gewoon zin hebt even uit je dak te gaan, is dit een heerlijk nummer om je even op uit te leven!
Ik heb Olivier er laatst mee getraumatiseerd vrees ik, toen ik keihard meezong (toegegeven, mijn zangkwaliteiten zijn niet je dat) en uitbundig ronddanste terwijl hij met een vriendje zat te spelen, maar ja, dat probleem komt later wel.
Nu lekker even meeblêren!

Ladies Night

Vorige week ben ik met mijn zus naar de Ladies Night in Pathé geweest.
Film: 'Mannenharten' met onder andere Barry Atsma, Daan Schuurmans en Jeroen Spitzenberger.
Een super relaxte en gezellige avond, waarbij de titelsong van  BLØF&Nielson (link onderaan) meteen al voor een goed gevoel zorgde.
En vooral, ook niet geheel onbelangrijk: gewoon een leuke film. Heerlijk, even niet nadenken en je mee laten slepen in een andere wereld.
Dank je wel zus!

De volgende Ladies Night staat al in mijn agenda genoteerd! Dan draaien ze de film 'Soof', met in de hoofdrol Lies Visschedijk (Roelien uit Gooise Vrouwen). Belooft weer een leuke avond te worden! Dus als je zin hebt? Dinsdag 10 december!

Long time

Terug van weg geweest....

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik iets op mijn blog gezet heb.
In de tussentijd heb ik niet stil gezeten, maar was er even geen ruimte voor verhaaltjes.
Ondertussen is er wel veel gebeurd. De zomer(vakantie) ligt alweer ver achter ons en heeft weer plaatsgemaakt voor de herfst, Olivier zit inmiddels in groep 4 en Valentijn in groep 3 (blêhheh, nu heb ik écht geen kleine kinderen meer... dan toch nog maar een derde... nêêêh!!). Vandaag begint het Sinterklaasjournaal weer, want zaterdag komt baardmans alweer aan (met als gevolg twee -allebei nog heilig gelovende- stuiterballen) en is het jaar gewoon alweer bijna ten einde (gaan alleen míjn jaren zo snel?). Maar verder is er eigenlijk niet echt heel veel verandert...

Vanaf nu ga ik weer proberen met regelmaat iets te schrijven!
Ik heb er zin in!