Touch for Health

Afgelopen weekend had ik cursus. Ik heb de cursus Touch for Health gevolgd.
Ik heb spieren leren testen om de houdingsbalans te verbeteren en om fysieke en mentale ongemakken te verminderen door het opheffen van energieblokkades.
Je kunt het vaag vinden of zelfs onzin, maar ik vind het heel erg interessant en boeiend, maar tegelijkertijd was het enorm frustrerend!
Zoals meestal bij een cursus of in een groep, heb je minstens 1 irritant persoon. Dat was ik deze keer.... Want hoewel ik best spiritueel ben, wil ik zo op zijn tijd toch ook wel verklaringen. Ik was dus degene van de groep die continu dingen vroeg, omdat ik dingen wilde begrijpen, causale verbanden wilde leggen, duidelijkheid wilde. En die kreeg ik niet. Standaard reactie ongeveer was: 'dat weet ik niet', maar favoriet was toch wel: 'dat kan, maar hoeft niet'. Dus, bij alles wat we deden, wat we leerden en waarbij ik iets vroeg  kreeg ik dat als reactie.
Ja zeg, lekker makkelijk. Zo kan ik het ook!
Buiten dat ik er redelijk gefrustreerd van raakte, werd ik er ook behoorlijk recalcitrant van! Niet lang na het begin van de cursus overwoog ik dus ook serieus om de volgende dag niet meer terug te gaan, want hier werd ik niet blij van!
Bij aanvang van dag twee stond (gelukkig) niemand er van te kijken dat ik een hoop vragen had. En wederom werd ik met een kluitje het riet in gestuurd.
Gisteren echter werd een ommekeer. De rede dat ik deze cursus ging doen, was vooral omdat er bij de aankondiging was aangegeven dat je leerde je energie te meten en in balans te brengen. En aangezien er aan mijn energieniveau nog wel wat te sleutelen viel, was ik om. Kort gezegd was het dus gewoon puur eigen belang om deze cursus te gaan volgen. Ik heb eigenlijk nooit overwogen om er iets mee te gaan doen. En aangezien ik niet echt heel erg dol ben op het volgen van cursussen, was ik in gedachte op zondagavond wel weer klaar voor de tig komende jaren! Als ik er een ander mee kon helpen prima, maar ik had niet echt de intentie om er echt werk van te gaan maken.
Maar zoals gezegd, gisteren was een ommekeer. Het werd ineens echt interessant omdat er causale verbanden gelegd gingen worden (of de juf mij inmiddels beu was of zich gewoon versprak weet ik niet, maar dat boeide me ook allerminst). Dingen werden duidelijk (hoewel je sommige dingen in deze materie natuurlijk helemaal niet kunt verklaren) en mijn enthousiasme groeide. Ik kan mezelf dan blijkbaar niet meten (maar wel in balans brengen), maar toch was dit wel echt heel interessant. Bizar af en toe, maar wel echt boeiend! Hier wil ik meer over leren!

Ik hoop dat cursus twee snel volgt!
En ondertussen ga ik me uitleven op iedereen die maar in mijn buurt durft te komen!
Zou dit dan misschien zijn waar ik blij van word?!
Ik hoop dat ik dit gevoel over een paar dagen nog heb...