maandag 16 maart 2015

Spijker op de kop




Afgelopen week had ik visite.
Voor de lunch werden er van die overheerlijke harde Italiaanse bollen meegebracht. En hoewel ik me daar voorheen op zou hebben gestòrt, liet ik ze moeiteloos aan me voorbij gaan.

Later die dag belandde we met de kids bij de Italiaanse ijssalon. IJsje?
'Neh, dank je'.
En dan komt ie: 'het leven moet wel leuk blijven hè?!'

BINGO! De spijker op zijn kop! U gaat door naar de volgende ronde!

Want het leven blijft júist leuk nu ik veel meer bewust ben van wat ze allemaal met ons eten doen en wat ik in dat gat onder mijn neus stop! Mijn leven zal ook lánger leuk blijven, omdat ik minder snel ziek zal worden.
En biologisch eten is écht geen straf (óók niet voor de kinderen!). Als het niet te vreten was, dan zou ik het (met mìjn ruggengraat...) echt niet lang volhouden en die, weet ik hoeveel andere mensen die biologisch eten, ook niet (denk ik), want we zijn natuurlijk niet van Lotje getikt hè?!

Maar ik snap het wel hoor. Heel goed zelfs.
Toen iemand mij een paar jaar geleden vertelde dat hij bewuster aan het eten was en het had over de E-nummers en het boekje 'Wat zit er in uw eten', haakte ik ook af. Geef mijn portie maar aan Fikkie, ik eet nog lekker effe lekker door', was destijds ook mijn gedachte.
Als ik destijds die keuze om bewuster te gaan eten/leven zou hebben gemaakt, zou ik het nog geen 2 weken hebben volgehouden. Puur omdat ik het niet wilde. Ook omdat ik het niet begreep, het nut er niet van inzag en liever 'gewoon een leuk leven had'.

Dus ik snap die reactie wel en ik vind het prima.
Ik weet zelf in ieder geval dat het me goed doet (ik voel me serieus beter en dat geloofde ik voorheen ook niet) en dat ijsje doet me werkelijk helemaal niks. Daarbij is het gewoon echt helemaal niet vervelend om (overwegend) biologisch te eten. Het eten is écht niet minder lekker (en ik ben altijd een enorme zeikerd geweest met eten, dus als ik dat zeg...).
En nu er een knop om is in mijn hoofd, heb ik ook geen onbedwingbare behoefte meer aan iets anders. Het water loopt me dus ook niet langer in de mond van zo'n heerlijke Italiaanse bol of té lekker Italiaans ijsje. Maar dat komt alleen maar omdat het een bewuste keuze is om anders te eten. Omdat ik het wíl. Omdat ik nu zoveel meer weet.
Maar als jij dat niet wilt, dan is dat oké.
Hopelijk vind jij het dan ook oké dat wij (alle vier!) wel anders eten.






Meer lezen?

Tip voor als je zelf aan de slag wilt: het boekje 'Wat zit er in uw eten' van Corinne Gouget is een aanrader, maar je kunt ook app's downloaden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten