Een paar weken geleden was mijn liefste (en enige...) zus jarig. Ze vroeg het boek van Amber Albarda, 'Eet jezelf mooi, slank & gelukkig'. Gewoon om zich wat bewuster te worden van haar eetgedrag (want om slank te worden heeft ze het in ieder geval niet nodig).
Nog voor ik aan de beurt was bij de kassa, riep de verkoper al tegen me dat het een fantastisch boek is. Oké, als jij het zegt. Nu ben ik persoonlijk nogal redelijk recalcitrant als het op eetgewoonten aanpassen aankomt, want ik vind veel te veel (lekkere/slechte) dingen lekker, maar goed, ik sloeg het toch open.
Uiteindelijk heb ik het boek, voor ik het aan mijn zus cadeau gaf, in een rap tempo uitgelezen en tja, ze heeft wel veel rake punten misschien.
Op zich dus best iets om over na te denken. Misschien toch eens minderen met suiker, met witte producten, met bewerkte producten en heel veel meer groenten gaan eten? Hmm, ik zou best wat meer energie kunnen gebruiken...
Terwijl ik het boek las had ik het gevoel dat ik op mijn vingers werd gekeken door Amber, dus ik durfde het niet in mijn hoofd te halen om een koekje te pakken tijdens het lezen, dus werd het een glas water en een stuk komkommer. Ik moet zeggen, je wordt je er ook wel bewuster van hoe geconditioneerd je eigenlijk bent, want het gaat in de meeste gevallen niet over honger, maar puur lekkere trek. Dus die zak chips bij Greys of die Japanse mix tijdens NCIS of dat stukje chocolade tijdens het koken.... Allemaal geconditioneerd gedrag.
Inmiddels zijn we weer een paar weken verder en ik heb het best even volgehouden en denk ik nog steeds na voor ik iets uit de kast pak of te eten maak. Maar ja, aangezien ik de ruggengraat van een stoeptegel heb (en het resultaat -energie- me dan ook weer niet snel genoeg komt), blijft het meestal bij nadenken en ben ik natuurlijk al weer grotendeels vervallen in mijn oude gewoonten. Ik denk er echt nog wel over na hoor en soms tik ik mezelf ook wel op mijn vingers als ik weer eens realiseer dat ik gewoon echt geen discipline heb, maar als ik dan mijn tanden in een stukje chocolade zet of een hap van mijn vrienden Ben&Jerry neem, mmmmm...
Des al niet te min is het misschien toch wel iets om me wat verder in te verdiepen (hoewel ik er van overtuigd ben dat alles in het leven valt of staat met je 'state of mind' -en mezelf hiermee ook weer een excuus geef om toch dat koekje te pakken...-). Maar kwaad kan het natuurlijk nooit om gezonder te eten.
Dus heb ik net het boek ook maar voor mezelf gekocht... (hoewel die hamkas die in de kast liggen toch wel heeeel aanlokkelijk zijn....).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten