Gisteren bleek, na ons bezoek aan de KNO arts, dat zowel Olivier als Valentijn een middenoorontsteking heeft. Dus...
In dat kader gingen we dus naar huis met voor allebei medicijnen.
Vanmorgen zijn we begonnen. Tenminste, dat was de bedoeling...
Olivier doet daar nooit moeilijk over. Hup, neus sprayen en oor druppelen. Klaar is Kees. Stoere vent! Dan Valentijn... Dat kostte letterlijk meer dan een half uur drama. Echt dra-ma! Allerlei tactieken uit de kast getrokken: lief zijn, begripvol zijn, meewaaien, vergelijkingen maken, boos worden, dreigen.... Maar hij bleef huilen en roepen dat hij bang was. Olivier had hem inmiddels al 4x verteld wat er gebeurd, hoe het in zijn werk gaat en dat het geen pijn doet, maar het mocht allemaal niet baten. Na dik een half uur was ik er eigenlijk wel klaar mee. En jawel hoor, uiteindelijk werkte meneer mee.
Binnen 10 seconden was hij weer zijn vrolijke zelf, want het stelde niks voor. Hopelijk weet hij dat vanmiddag, als we weer mogen, ook nog....
En iedereen maar denken dat Valentijn de stoere is van de twee....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten