Veertien

Het is hier af en toe net of wij op de filmset van Harry Potter wonen.
Gemiddeld 2 keer per staat er wel een pakjesbezorger bij mij voor de deur. En zo vandaag weer. In de regel komen ze niet voor mij, maar voor de buren en die kunnen ze dan dus even niet vinden en dus bellen ze bij mij aan. Altijd gezellig. Maar ik kan het ze niet kwalijk nemen. Het is namelijk ook wel een beetje vreemd. De huisnummers in onze straat lopen gewoon op (dus geen even nummers aan de ene kant en oneven aan de andere kant zoals gebruikelijk). Dat op zich is al ongebruikelijk volgens mij en daardoor worden een hoop mensen vaak in de war gebracht, maar als het om onze buren gaat, raken mensen pas echt in de war.
Aan de ene kant van ons hebben ze nummer 16 en logischerwijs zouden onze andere buren dan nummer 14 moeten hebben. Maar... onze buren hebben nummer 13!
In één van de Harry Potter films schuilen Harry en consorten in een huis dat pas na een toverspreuk midden in Londen zichtbaar wordt (behalve voor Dreuzels). Wie weet waar wij zonder het te weten terecht gekomen zijn....
Oeoeoe-oeoe-oe, spannend! Nee hoor! De gemeente heeft gewoon een foutje gemaakt (niet de enige overigens), want  voor nummer 14 was geen plaats meer en moet je terug naar nummer 7 en daar een gangetje in.
Logisch toch?!