Het is prachtig weer vandaag! Het is warm en een graad of 27 is het vandaag zéker! Eindelijk! (hoewel het morgen zo maar weer kan vriezen, want je weet het hier in Nederland nooit).
En dus rennen de jongens bij thuiskomst naar boven om een zwembroek aan te doen. Als papa dan ook eind van de middag thuiskomt vragen ze met een allerliefst gezichtje of ze waterballonnen mogen. Ja hoor, prachtig weer, dus leef je uit.
Als ik tussendoor naar buiten wil lopen staan er twee jongens dreigend voor me met ieder een ballon in hun hand. 'Nee hoor mama, we doen niks'. Ze zeggen het met van die puppy ogen. 'Nee, echt niet! Dat beloven we'. Echt, dat zeggen ze er achteraan. Eén van de uitspraken hier in huis is dan ook 'als je zegt dat je iets doet, moet je het ook doen'. Dus stap ik vol vertrouwen naar buiten. Dom! Natúúrlijk hartstikke dom! Wie vertrouwt er nou twee jongens met waterballonnen in hun hand? Kei onbetrouwbaar die gasten!
En dus sta ik binnen een minuut boven om me om te kleden, want ik ben natuurlijk echt vól geraakt. Nee, niet een beetje geraakt, nee echt vol!
Maar nu is het mijn beurt! Ik lust ze rauw! Kom maar op met die ballonnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten