Pakezel

Net de kinderen van school gehaald en dan lijk ik op de terugweg nog het meest op een pakezel. Ik heb er lamme armen van!
Ze komen tegelijk naar buiten gerend en droppen direct alles in mijn armen. Truien die overbodig zijn, jassen die ze kwijt willen, tassen en meestal wel een paar tekeningen (complete perkamentrollen joh!) of brieven per kind. En daar sta je dan. Alsof ik na het baren van mijn kinderen geen moeder, maar een ezel ben geworden! En dan heb ik er nog maar twee! Ik had al een paraplu vast en een brief die ik zelf onderweg ontving, dus dan zie nog maar eens te bewegen zonder de hele boel te laten vallen.
En dan naar huis. Er werd me al gevraagd waarom ik al die losse rotzooi niet in de tassen doe en tja, strak plan, maar als je alles tegelijk in je armen geworpen krijgt, dan is dat best een uitdaging, want ik kom een paar armen tekort (daarbij zitten die tassen al bordenvol door lunchtrommeltjes, fruitbakjes en bekers en o ja, nog meer tekeningen en briefjes...)!
Maar ja, het is natuurlijk gewoon mijn eigen schuld, want ik laat het toe!
Hm, toch eens anders gaan regelen...   IA! IA!

Fijn weekend!