Net in het dorp een potje met zand en bloembolletjes gekocht. Laten we eens educatief doen... Klavertjes vier. Leuk, die brengen geluk. Daar hou ik van.
Maar in plaats van dat ik het de kinderen laat doen, kan ik het natuurlijk niet laten om het zelf te doen, zodat in ieder geval niet de hele tuin onder de potgrond zit. Ook de verdeling van de bollen laat ik in eerste instantie aan Valentijn over, maar doe ik daarna toch nog even opnieuw, zodat de klavertjes niet ónder uit het potje groeien, maar er bóven uit. Moeilijk, dat loslaten...
Tien minuten nadat we het potje tenslotte, volgens instructies, op een veilig plekje in de tuin hebben weggezet, hoor ik de kinderen al tegen elkaar zeggen dat ze gaan kijken of ze al bloemetjes zien.
Ik denk het persoonlijk niet... En als ze mijn groene vingers hebben geërfd vrees ik dat we dit seizoen helemaal níks gaan zien....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten