Paastak

Onze 'paastak'

Afgelopen vrijdag waren de kinderen, voor de verandering weer eens vrij. Je zou er bijna een baan in het onderwijs voor overwegen zo vaak dat die kinderen vrij zijn (hoewel ik dat soort uitspraken momenteel, met al die stakingen, misschien beter voor me kan houden in de buurt van de juf).

Dus heb ik geroepen dat we dan vrijdag wel de paastak zouden kunnen maken. Pas daarna, stom, eerst denken, dan pas doen natuurlijk, ben ik in de agenda gaan kijken wanneer het eigenlijk precies Pasen is. Hmm, over 4 weken pas. Dat duurt eigenlijk nog best lang.

Nou ja, als ik niks zeg, denken ze er misschien niet aan.

Want, je kunt dingen 100 keer zeggen en dan nog een keer 100 en dan nóg lijken ze voor het eerst te horen. Héél frustrerend vind ik dat. 

De vrijdag brak aan en ik bedacht me dat ik alles wat maar enigzins met Pasen in relatie kon worden gebracht zou proberen te vermijden. Ik heb er eigenlijk helemaal geen moeite voor hoeven doen.... Het was nog geen 9 uur of ze vroegen al wanneer we de paastak gingen maken. Arrggghh! Waarom onthouden jullie het nou niet als ik zeg dat je de deur achter je gat dicht moet doen of dat je je handen moet wassen als je van de wc afkomt of ... nou ja ik kan úren doorgaan. Nee, als je ze iets belooft dat in hun straatje past, dan weten ze het nog wel (en dat wat ik tig keer zeg, weten ze ook echt nog wel, maar wíllen ze gewoon niet weten, gewoon om mij te pesten volgens mij).
Dit jaar dus extra lang plezier van onze paastak....